Σμύρνη 1922: Στης μαντζουράνας τον ανθό

Στης μαντζουράνας τον ανθό 

έπεσα ν' αποκοιμηθώ,

λίγο ύπνο για να πάρω 

στην αγάπη μου επάνω.

Έπεσ' αποκοιμήθηκα, 

αγάπη δεν θυμήθηκα.

Και στον υπνοφαντασμό μου 

πάντρευαν τον αγαπό μου,

πάντρευαν την αγάπη μου, 

το κάναν για γινάτι μου,

και τη δίναν τον εχθρό μου 

για το πείσμα το δικό μου.

Και στη χαρά με προσκαλούν, 

διά κουμπάρο με θωρούν,

για να πάω να στεφανώσω, 

δυο κορμάκια να ενώσω.

Του γαμπρού τα παλικάρια 

έριχναν μαργαριτάρια

και της νύφης οι κοπέλες 

έριχναν τις καραμέλες.

(Του γάμου και της αγάπης. Αρετσού Μικράς Ασίας)