“Πατρίδα είναι οι αναμνήσεις των παιδικών μας χρόνων…”

Σε μας που στο αίμα μας τρέχει αίμα προσφυγιάς οι μνήμες εκείνων των χρόνων φαντάζουν "αλλοιώτικες" στους πολλούς.

.

.

Μέσα στην ψυχή μας κρατάμε δυο πατρίδες. Εκείνην που μας άντρωσε κι εκείνην που δε γνωρίσαμε ποτέ μα που είναι τόσο οικεία όσο το γλυκοφίλημα της μάνας μας, λίγο πριν την καληνύχτα.

Μεγαλώνοντας αν ποτέ παλέψουμε να τις ξεχωρίσουμε, μένουμε μισοί άνθρωποι.

Η δική μας Μικρή Πατρίδα είναι το συνοθύλευμα του παιδικού μας μυαλού κι όσα έφερε ο χρόνος κι ο τόπος κι εναπόθεσε στην ψυχή μας...

Λένα Σαββίδου

.

.

Πέμπτη 13 Σεπτεμβρίου 2012

Σμύρνη 1922.Σαν τραγούδι της γιαγιάς. Ροδοδάχτυλος αυγή μου.


Ροδοδάχτυλος αυγή μου,
 έβγα δρόσισε τη γη μου
 δρόσισε τα χορταράκια
 και τη μαύρη μου ψυχή.

Να διαβώ,εις τους λειμώνας
 και με ρόδα να στεφθώ
Την αγάπη μου να έβρω
 και να την γλυκασπαστώ.


Πρόβαλε, πρόβαλε σε καρτερούνε
 τα αρνάκια τα λευκά
σε προσμένει η φιλομοίρα
εις τα εις τα έρημα βουνά.

Φύγετε ωχραί φροντίδαι
σύρτε βάθη τρομερά

ν' αγαπώ να μ' αγαπάνε
είν' η μόνη μου χαρά.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ιστορίες καθημερινής τρέλας στο κλεινόν άστυ.

Ακούσματα Πατρίδας.

Παραδοσιακά και διαφορετικά ακούσματα από την Μικρή μου Πατρίδα

Μικρή πατρίδα

Μικρή πατρίδα