“Πατρίδα είναι οι αναμνήσεις των παιδικών μας χρόνων…”

Σε μας που στο αίμα μας τρέχει αίμα προσφυγιάς οι μνήμες εκείνων των χρόνων φαντάζουν "αλλοιώτικες" στους πολλούς.

.

.

Μέσα στην ψυχή μας κρατάμε δυο πατρίδες. Εκείνην που μας άντρωσε κι εκείνην που δε γνωρίσαμε ποτέ μα που είναι τόσο οικεία όσο το γλυκοφίλημα της μάνας μας, λίγο πριν την καληνύχτα.

Μεγαλώνοντας αν ποτέ παλέψουμε να τις ξεχωρίσουμε, μένουμε μισοί άνθρωποι.

Η δική μας Μικρή Πατρίδα είναι το συνοθύλευμα του παιδικού μας μυαλού κι όσα έφερε ο χρόνος κι ο τόπος κι εναπόθεσε στην ψυχή μας...

Λένα Σαββίδου

.

.

Κυριακή 26 Φεβρουαρίου 2012

Ένα...σεμνότατο "μπουρανί”



Ένα …σεμνότατο  “μπουρανί”....

Ένα μπουρανί που δεν κάμει τις κυρίες να κοκκινίζουν, είναι πανεύκολο στην παρασκευή του , νηστίσιμο κι απαντάται σε πολλές περιοχές της Ελλάδας με διάφορες παραλλαγές . Η συγκεκριμένη παραλλαγή είναι αυτής του Ολύμπου -όπου για χρόνια ξενιτευόμασταν οικογενειακώς οι φίλοι για να το φάμε μέχρι να μας λυπηθεί ο μάγειρας και μας δώσει τη συνταγή-και είναι γευστικότατη.
Στο ταψί μας βάζουμε το νερό μας, ρύζι, αλάτι ,λάδι και δυο τσιμπιές σαφράν που προηγουμένως έχουμε διαλύσει  κι αφήσει σε ζεστό νερό για μισή ώρα. Προσθέτουμε ένα ολόκληρο ματσάκι μαϊδανό χονδροκομμένο και όσα μανιτάρια τραβάει η ψυχή μας, χοντροκομμένα κι αυτά.
Ψήνουμε στο φούρνο στους 180 βαθμούς μέχρι να γίνει το ρύζι μας αφράτο και να πιει το ζουμί του. Σερβίρουμε σκέτο ή με τυρί φέτα τριμμένη σε όσους δεν νηστεύουν.
Το ρύζι μπορεί να ναι Καρολίνα, γλασέ ή αρμπόριο που οποσωπικώς προτιμώ σε ότι θυμίζει ρυζότο.
Καλή όρεξη σε όσους το φτιάξουν !

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ιστορίες καθημερινής τρέλας στο κλεινόν άστυ.

Ακούσματα Πατρίδας.

Παραδοσιακά και διαφορετικά ακούσματα από την Μικρή μου Πατρίδα

Μικρή πατρίδα

Μικρή πατρίδα