Σπύρος
Ματσούκας. Ο Εθνικός μας ζητιάνος και ποιητής.
Περί
αιωνίων… φοιτητών.
Μία πολύ όμορφη σκηνή από την ζωή στην μικρή τότε Ελλάδα
του περίπου 1895 διαδραματίζεται ανάμεσα στον νεαρό φοιτητή της Νομικής σχολής
του Πανεπιστημίου Αθηνών Σπύρου Ματσούκα και στην φτωχή μητέρα του, όταν η
τελευταία απορεί γιατί αργεί να πάρει το πτυχίο του ο γιος της.
-« Αμ πως τα
καταφέρνεις γιε μου – του ‘λεγε η γριά μάνα του – και δεν παίρνεις το
χαρτί σου από την Αθήνα;
-«
Δεν φταίω εγώ, Μάνα μου… της απαντούσε εκείνος. Φταίνε εκείνα «τα ψιλά
γράμματα» που έχουνε τα βιβλία !...Τα χοντρά τα διαβάζω καλά… , Μα εκείνα τα
ψιλά μου σκοτίζουνε το κεφάλι !...
-«
Και τι λογής είναι κείνα τα ψιλά γιε μου; Ο Ματσούκας, της διάβασε, τότε, από
την Πολιτική Δικονομία κάτι ψιλογραμμένες σημειώσεις.
-«
Αυτά είναι μάννα μου…
-«
Αυτά ;… Έκανε απορώντας εκείνη καθώς τα κοίταζε… Αμ’ καλά κάνεις γιε μου και τα
αποφεύγεις. Μ’ αυτά κι απ’ αυτά παλάβωσε κι ο Βασίλης της Παπαδιάς !».
Από ομιλία
του κ. Hλία
Δημητρόπουλου σε φιλολογικό Βραδινό της Εταιρείας Λογοτεχνών Ν.Δ. Ελλάδος που
αναρτήθηκε στον ιστοχώρο της εταιρείας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου