Αγάλι' αγάλια χτένι μου,
τρίχα να μη ραγίσει
απ'της νύφης τα σγουρά μαλλιά
τ'αρχοντικά πλεξούδια.
Ν'αλλάξει και να στολιστεί,
Σαν πέρδικα γραμμένη,
να `ρθει ο γαμπρός και ο σύντεκνος...
“Πατρίδα είναι οι αναμνήσεις των παιδικών μας χρόνων…”
Σε μας που στο αίμα μας τρέχει αίμα προσφυγιάς οι μνήμες εκείνων των χρόνων φαντάζουν "αλλοιώτικες" στους πολλούς.
Μέσα στην ψυχή μας κρατάμε δυο πατρίδες. Εκείνην που μας άντρωσε κι εκείνην που δε γνωρίσαμε ποτέ μα που είναι τόσο οικεία όσο το γλυκοφίλημα της μάνας μας, λίγο πριν την καληνύχτα.
Μεγαλώνοντας αν ποτέ παλέψουμε να τις ξεχωρίσουμε, μένουμε μισοί άνθρωποι.
Η δική μας Μικρή Πατρίδα είναι το συνοθύλευμα του παιδικού μας μυαλού κι όσα έφερε ο χρόνος κι ο τόπος κι εναπόθεσε στην ψυχή μας...
Λένα Σαββίδου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου