“Πατρίδα είναι οι αναμνήσεις των παιδικών μας χρόνων…”

Σε μας που στο αίμα μας τρέχει αίμα προσφυγιάς οι μνήμες εκείνων των χρόνων φαντάζουν "αλλοιώτικες" στους πολλούς.

.

.

Μέσα στην ψυχή μας κρατάμε δυο πατρίδες. Εκείνην που μας άντρωσε κι εκείνην που δε γνωρίσαμε ποτέ μα που είναι τόσο οικεία όσο το γλυκοφίλημα της μάνας μας, λίγο πριν την καληνύχτα.

Μεγαλώνοντας αν ποτέ παλέψουμε να τις ξεχωρίσουμε, μένουμε μισοί άνθρωποι.

Η δική μας Μικρή Πατρίδα είναι το συνοθύλευμα του παιδικού μας μυαλού κι όσα έφερε ο χρόνος κι ο τόπος κι εναπόθεσε στην ψυχή μας...

Λένα Σαββίδου

.

.

Παρασκευή 2 Δεκεμβρίου 2011

Ορφανοτροφείο Αθηνών 1940-50.

Ορφανοτροφείο Αθηνών. Η μέρα ξεκινά με τον έλεγχο της βρεφοδόχου στην οποία οι απονενοημένες από την πείνα και την εξαθλίωση μάνες αφήνουν τα μικρά τους με την ελπίδα να επιζήσουν τουλάχιστον αυτά.

(Φωτογράφος: Β. Παπαϊωάννου)

"Φιλανθρωπικό Ίδρυμα με σκοπό την περίθαλψη και συντήρηση αμφοτέρων των φύλων, εγκαταλελειμμένων υπό των γεννητόρων ή ορφανών πατρός ή μητρός και φυσικών εξωγάμων εφ' όσον η μήτηρ στερείται αποδεδειγμένως των μέσων συντηρήσεως του βρέφους. Δύο μωρά την ημέρα ειναι ο μέσος όρος των εισαγομένων βρεφών στο Δημοτικό Βρεφοκομείο Αθηνών.
Τα περισσότερα βρίσκονται στα σκαλοπάτια των σπιτιών και μερικά στα σκαλοπάτια του Ιδρύματος. Αλλα, παιδιά εκτός γάμου, έρχονται απευθείας από τα Μαιευτήρια. Τα παιδιά μένουν, εκτός αν υιοθετηθούν, έως ότου γίνουν δύο ετών. Παρά τον μεγάλο αριθμό ορφανών σήμερα στην Ελλάδα και την ασταθή οικονομία του Κράτους, είναι δύσκολο να βρεθούν ανάδοχοι γονείς. Το πρόβλημα του τι θα απογίνουν αυτά τα παιδιά γίνεται σοβαρό. Την παρούσα στιγμή το Δημοτικό Βρεφοκομείο Αθηνών εχει 230 παιδιά. Παιδιά που ειναι πάνω από δύο ετών και δεν έχουν υιοθετηθεί, και για τα οποία δεν υπάρχει χώρος στο Ορφανοτροφείο, φιλοξενούνται σε δύο άλλα κτίρια εξίσου ακατάλληλα και υπερπληθή. Η UΝΚΚΑ βοήθησε με τρόφιμα, φάρμακα, φαρμακευτικό υλικό και τεχνικές συμβουλές, ετσι ώστε οι συνθήκες να καλυτερεύσουν εδώ και ένα χρόνο, όταν η θνησιμότης των παιδιών έφθανε το 80%. Αλλά τα παιδιά δεν έχουν χώρο να παίξουν και με τι να παίξουν. Το Ίδρυμα για τη Σωτηρία των παιδιών είναι ένας εθελοντικός Οργανισμός που συνεργάζεται με την UΝΚΚΑ, τμήμα Ελλάδος, και εχει στείλει μία Προϊσταμένη Αδελφή, ειδικά εκπαιδευμένη στην πρόνοια παιδιών, για τουλάχιστον δύο χρόνια, στο Βρεφοκομείο Αθηνών. Το ιδιο πρόβλημα ισχύει και για τα άλλα Βρεφοκομεία της Χώρας".
Β. Παπαϊωάννου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ιστορίες καθημερινής τρέλας στο κλεινόν άστυ.

Ακούσματα Πατρίδας.

Παραδοσιακά και διαφορετικά ακούσματα από την Μικρή μου Πατρίδα

Μικρή πατρίδα

Μικρή πατρίδα