“Πατρίδα είναι οι αναμνήσεις των παιδικών μας χρόνων…”

Σε μας που στο αίμα μας τρέχει αίμα προσφυγιάς οι μνήμες εκείνων των χρόνων φαντάζουν "αλλοιώτικες" στους πολλούς.

.

.

Μέσα στην ψυχή μας κρατάμε δυο πατρίδες. Εκείνην που μας άντρωσε κι εκείνην που δε γνωρίσαμε ποτέ μα που είναι τόσο οικεία όσο το γλυκοφίλημα της μάνας μας, λίγο πριν την καληνύχτα.

Μεγαλώνοντας αν ποτέ παλέψουμε να τις ξεχωρίσουμε, μένουμε μισοί άνθρωποι.

Η δική μας Μικρή Πατρίδα είναι το συνοθύλευμα του παιδικού μας μυαλού κι όσα έφερε ο χρόνος κι ο τόπος κι εναπόθεσε στην ψυχή μας...

Λένα Σαββίδου

.

.

Σάββατο 11 Ιουλίου 2015

ΚΥΡΙΑ!






 
ΚΥΡΙΑ! 

Όταν όλοι σε αυτήν τη χώρα και σε ΟΛΟΥΣ τους κοινωνικούς χώρους διάγουν τους βίους τους έρποντας για να εξυπηρετούν τα μικροσυμφέροντα τους είναι ανάσα καθαρού αερά μια γυναίκα να βγαίνει μπροστά, να καταθέτει με παρρησία τη γνώμη της και να μη δέχεται να συμβιβαστεί με το λίγο,το φθηνό, το συντεχνιακό των καιρών μας. 

Ξέρει καλά το τι θα της καταλογίσουν οι...ημέτεροι και τι της ξημερώνει την επόμενη ημέρα αλλά τολμά- και χίλια μπράβο της- να μένει ΜΟΝΗ και να μη δέχεται να συνηγορήσει στο έγκλημα των καιρών: αυτό της καθυποταγής της λογικής στο ψευδοεπιχείρημα, στο ψευδεπίγραφο, στο επιδερμικό, στο έχον δεύτερες σκέψεις και πρακτικές πολύ μακρυά από την προσφορά την ανιδιοτελή στο κοινό καλό. 

Μπορεί να μην την ψήφισα γιατί εγώ δεν τιμώ αυτόν που αυτή τιμά αλλά της βγάζω το καπέλλο. Χρόνια είχε να με εκφράσει έτσι Πρόεδρος της Ελληνικής Βουλής. 

Αλήθεια, εκείνο το άλλο του ΣΥΡΙΖΑ που ψες έκλαιγε στους διαδρόμους γιατί του πονούσαν οι ώμοι από την ιστορική ευθύνη που έπεφτε επάνω τους, τι ψήφισε; Οπωσδήποτε κάτι που θα του επιτρέπει να μείνει στη στάνη με τον παχύ σανό...και μακάρι να βγω ψεύτρα γιατί ήταν και ομορφούτσικο και τρικαλινό. 

Ξεκάθαρα όμως, είναι εμφανής η διαφορά ύψους. Και δεν μιλώ για ύψος που μετριέται με το δεκάμετρο προφανώς!
Να λοιπόν γιατί δεν είναι ποτέ κανένα κόμμα που φέρνει την αλλαγή αλλά ο ίδιος ο άνθρωπος!

ΟΤΑΝ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΑΘΕΙ ΝΑ ΓΛΥΦΕΙ, ΣΤΑΜΑΤΗΜΟ ΔΕΝ ΕΧΕΙ...




«…και εσείς πρόεδρε της Κομισιόν, ως ο πρώτος εκλεγμένος από τους πολίτες, έχετε καθήκον να εξαντλήσετε κάθε περιθώριο, ώστε η Ελλάδα να μείνει στο σπίτι ΣΑΣ».

Μαρία Σπυράκη.
Ευρωβουλευτής της Ν.Δ. 



ΓΙΑΝΝΗ ΜΟΥ, ΤΟ ΜΑΝΤΗΛΙ ΣΟΥ!







Ευτυχώς που με το βροντερό ΟΧΙ του λαού μας η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός μας έγιναν δυνατοί και δεν μπορούν πια οι ξένοι να κάνουν κουμάντο σε αυτόν τον τόπο διορίζοντας κι απολύοντας δημοκρατικά ΕΚΛΕΓΜΕΝΟΥΣ αντιπροσώπους του λαού που παρεμπιπτόντως είναι και πρώτοι τη τάξει υπουργοί γιατί έτσι!
Γιατί δεν τους γουστάρουν βρε αδελφέ!

(…και δεν μιλάμε για τον τυχαίο χ εκλεγμένο αντιπρόσωπο μας, μιλάμε για βουλευτή-υπουργό με 131.000 ψήφους-πρωτιά στην μεγαλύτερη εκλογική περιφέρεια της χώρας τη Β Αθηνών και με τεράστια διαφορά 38.000 ψήφων από τον δεύτερο εκλεγμένο υποψήφιο).

Κι όλο αυτό το κατάντημα ο-πρώτη-φορά–Αριστερά-στρίψε καμάρι- μου-θα- μπατάρουμε πρωθυπουργός μας το αποδέχεται ως φυσιολογικό και κάποιοι το θαυμάζουν και το δικαιολογούν κιόλας αντί να τους πάρουν όλους αυτούς τους τυχάρπαστους που παίζουν με το θυμικό μας με τη βίτσα!

Γιάννη μου με όσα ν θες, να το μαντήλι σου!

ΚΥΡΙΑΡΧΕ  λαέ μου χωρίς τον Γιάννη σου (ποιος το περίμενε ότι θα με πληγώσει τόσο αυτός ο αποχωρισμός…) , να τα χαΐρια σου!

ΛΣ

Σάββατο 4 Ιουλίου 2015

ΔΕΝ ΧΡΩΣΤΑΩ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ!








ΔΕΝ ΧΡΩΣΤΑΩ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ και δεν μπαίνω στον ΠΑΡΑΛΟΓΙΣΜΟ να (δημο)ψηφίσω για να αρνηθώ ή να δεχθώ το δυσβάσταχτο ενός ΑΝΥΠΑΡΚΤΟΥ χρέους που με αυτόν τον τρόπο πάνε τεχνηέντως να μου το φορτώσουν στην πλάτη.
Όποιος πιστεύει χρωστάει ας πάει να ψηφίσει να του διακανονίσουν τα χρωστούμενα του και παρεμπιπτόντως να τον κανονίσουν κι αυτόν.
Οργουελικά παιχνίδια νόησης κι αντινόησης εκεί που τους παίρνει.
Σε αυτό το δημοψήφισμα το ζητούμενο είναι η άλωση του νου μας. Το μυαλό μας είναι ο στόχος.
ΜΟΝΩΝ ΛΑΒΕ!

Σέρρα γαμώ την τρέλλα μου!



Αντίσταση σημαίνει πως με κάθε κόστος και δη προσωπικό, εγώ ολόρθος, ακόμη και ματωμένος, πολεμώ και δεν επιτρέπω στον εαυτό μου να ζει με την πολυτέλεια δικαιολογιών που κανακεύουν την ύπαρξη μου. 
Δεν υπάρχουν διλήμματα. Μικροσυμφέροντα υπάρχουν. Και μεγαλοσυμφέροντα επίσης. 
Το πως εγώ, ο ύστερος των ανθρώπων, στέκομαι απέναντι τους με μετουσιώνει σε Ήρωα ή Σκουλήκι. Προχωρώ μπροστά σημαίνει, σπάω τα δεσμά των φόβων μου και χορεύω, πάνοπλος της λογικής μου και κόντρα στο άνεμο των σούργελων και των καιρών, Σέρρα! 

Σέρρα γαμώ την τρέλλα μου κι όχι τσιφτετέλι!

Ιστορίες καθημερινής τρέλας στο κλεινόν άστυ.

Ακούσματα Πατρίδας.

Παραδοσιακά και διαφορετικά ακούσματα από την Μικρή μου Πατρίδα

Μικρή πατρίδα

Μικρή πατρίδα